Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan Bakü'de katıldığı zafer kutlamalarında Azerbaycanlı büyük şair Bahtiyar Vahabzade'nin veya anonim olduğu söylenen bir şiir okudu.
"Aras’ı ayırdılar
Kum ile doldurdular;
Ben senden ayrılmazdım
Zor ile ayırdılar,
Ay Lâçin, can Lâçin,
Men sene kurban Lâçin"
Şiirden rahatsız olan İran makamları Türkiye'nin Tahran büyükelçisini Dışişleri Bakanlığı'na çağırıp rahatsızlıklarını beyan ederken İran Dışişleri Bakanı Cevad Zarif, "Twitter"dan rahatsızlığı ortaya koyan mesajlar paylaştı.
Mesajda özetle "Cumhurbaşkanı Erdoğan'a, Bakü'de kötü anlattığı şeyin, Aras'ın kuzeyindeki bölgelerin anavatan İran'dan zorla ayrılmasına atıfta bulunduğu bilgisi verilmemiş. Azerbaycan Cumhuriyeti'nin egemenliğine zarar verdiğinin farkında değil miydi? Kimse sevgili Azerbaycan'ımız hakkında konuşamaz." (Cevad Zarif "Azerbaycan'ımız" sözüyle İran'ın Doğu Azerbaycan ve Batı Azerbaycan eyaletlerinin kasdedildiğini iddia ederek bu tweeti yazıyor. Aras'ın kuzeyindeki bölgelerin Azerbaycan'dan değil İran'dan koparıldığını iddia ediyor. Bu yolla İran'da bir Türkiye nefreti uyandırmaya çalışıyor. )
Türkiye'nin Tahran Büyükelçisi Derya Örs'ün, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın Azerbaycan'da okuduğu şiir nedeniyle İran Dışişleri Bakanlığına çağrılmasına Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı tepki gösterdi ve Dışişleri Bakanlığına çağrılan İran'ın Ankara Büyükelçisi Muhammed Ferazmend'e, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'a yönelik mesnetsiz iddialar konusunda duyulan tepki iletildi.
Büyükelçi Ferazmend'e, İran Dışişleri Bakanı Cevad Zarif’in tweetine, sonrasında Türkiye'nin Tahran Büyükelçisi Derya Örs'ün İran Dışişleri Bakanlığına çağrılmasına, Türkiye'ye ve Cumhurbaşkanı Erdoğan'a yönelik mesnetsiz iddiaların ortaya atılmasına ve böylece İran'da Türkiye'ye yönelik nefret kampanyasının açılmasına tepki dile getirildi.
TORPAQDAN PAY OLMAZ
Biz yaxın olmuşuq qədimdən, yaxın.
O qədər yaxın ki, bizim dağların
Kölgəsi düşübdür sizin dağlara.
Mən əfsus demirəm ötən çağlara.
Baxşının kamanı bizi ağladıb,
Cabbarın cəh-cəhi sizi ağladıb.
Babam baban ilə dost olub, ancaq
Dostluqdan bir kəlmə danışmazdılar.
Biri-birimizə diş qıcardaraq
Dostqludan deyirik o ki var.
Nədir bu eyhamlar, bu atmacalar,
Yenə şeytan girib araya bəlkə?
Deyirəm, kənardan barmaq basan var
Köz tutan o köhnə yaraya bəlkə?
Torpaq istəyirsən sən indi məndən,
Bu necə qardaşlıq, yoldaşlıq oldu?
Özgə torpağına göz dikdiyindən
Sənin neçə dəfə gözün oyuldu?
Sənə dərs olmadı yenə də bunlar,
Yoxsa tökülməli artıq qanın var?
Mənə üzəvari qardaş deyirsən,
Ancaq altdan-altdan iynələnirsən.
Əyyami-qədimdən sadədiləm mən,
Baş aça bilmədim hiylələrindən.
Əgər düşmənsənsə, hiylədən əl çək,
Açıqca davalıq məramın olsun.
Mənimlə min ildir kəsdiyin çörək,
Aldığın kirvəlik haramın olsun!
Hardan sənin oldu bizim Qarabağ?
Adı sahibini demirmi aşkar?
Xoşluqla verməzlər torpağı. ancaq
Qanla möhürləyib, zorla alarlar.
Hələ göz dikmisən Naxçıvana da.
Təbriz də. Sərab da bəlkə səninmiş?
Vartazar yaşayan bütün ölkələr –
Yəni bütün dünya öz vətəninmiş?..
Günahım nədir ki, qanqal kimi sən
Bütün yer üzünə səpələnmisən?..
Arxını gəl selimə bənd eləmə,
Bu, qan davasıdır, bu, qan davası.
Xəbərimiz yoxdur… yamaqmış demə
Sərçə yuvasına qartal yuvası?!
Yatır bu torpaqda əcdadım mənim.
Şərəfim, Şöhrətim, Öz adım mənim…
Cəddimin yatdığı ulu torpağı,
Sinəsi sərvətlə torpağı,
Mən sənə pay verim?
Mən qul, sən ərsən?
Sən məni bu qədər axmaq bilirsən?
İsa bulağının zümzüməsini,
Cabbarın, Seyidin, Xanın səsini,
Dalğalı Qarabağ şikəstəsini,
Babək türbəsini necə pay verim?
Oğuz nəslindənəm, ər oğlu ərəm,
Özgə bağçasından bir gül dərmərəm,
Doğma torpağımdan çərək vermərəm,
Əgər dardasansa, sənə “hay” verim!
“Dığalar” yenə də yolunu azmış,
Məndən yuxarıya şikayət yazmış,
Neçə yol vermişəm, görünür azmış,
İstəyir mən ona yenə pay verim!
